Fenologia kukurydzy - Opis |
||||
|
Ponieważ rozwój roślin (w sensie następstwa faz rozwojowych) zależy niemal wyłącznie od temperatury i długości dnia, podstawę wszystkich obliczeń stanowiła metoda sum temperatur w postaci rozwiniętej w Zakładzie Agrometeorologii i Zastosowań Informatyki Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Metoda ta umożliwia obiektywne (tzn. bez zakładania a priori) określenie progów termicznych na podstawie materiału empirycznego. Po obliczeniu sum temperatur ponad uzyskanym progiem, przedstawia się je w funkcji długości dnia w okresie odbierania bodźca fotoperiodycznego. W rzadkich przypadkach (przy roślinach o krótkodniowym typie fotoperiodycznym) dodatkowo uwzględnia się także wpływ suszy przed wejściem w fazę generatywną.
Jako podstawowy materiał empiryczny służyły wyniki doświadczeń polowych wykonanych w IUNG lub w Stacjach Doświadczalnych Oceny Odmian Ministerstwa Rolnictwa (później COBORU), oraz towarzyszące tym doświadczeniom notowania meteorologiczne. Na ich podstawie opracowano potrzebne charakterystyki termiczne i fotoperiodyczne nie tylko dla kukurydzy, ale dla wszystkich ważniejszych roślin uprawy polowej. Znając rozkłady statystyczne temperatury średniej dla każdego punktu w Polsce oraz długość dnia dla każdej daty, uzyskano rozkłady statystyczne różnych dat fenologicznych (wschody, kłoszenie, kwitnienie, dojrzałość) i związanych z nimi dat prac polowych (siewy, sprzęt).
Zalecany średni termin siewu kukurydzy w Polsce przypada na dzień, kiedy normalna temperatura osiągnie 11 C. Próg temperatury dla sumy temperatur efektywnych dla kukurydzy przyjęto 6 C. Okresu dojrzewania kukurydzy nie należy wydłużać ze względu na niekorzystny wpływ pogody (przyjęto tu próg dolny 10 C). Algorytm obliczania okresów fenologicznych ustala sumy temperatur efektywnych (powyżej 6 C) w zależności od współrzędnych geograficznych punktów od dnia, kiedy temperatura normalna osiąga 11 C do dnia kiedy spada ona poniżej 10 C (patrz rys).
Dokładne wartości prawdopodobieństwa dojrzewania otrzymuje się z funkcji rozkładu normalnego po przyrównaniu sumy temperatur potrzebnych do dojrzewania do sumy temperatur normalnych w danym punkcie. Suma temperatur potrzebnych do osiągnięcia dojrzałości kukurydzy zmienia się w zależności od liczby FAO i typu użytkowego kukurydzy (patrz tabela).
Liczba FAO i kierunek użytkowania | Suma temperatur efektywnych[°C] |
---|---|
FAO 210 ziarno | 1370 |
FAO 210 CCM | 1310 |
FAO 230 ziarno | 1395 |
FAO 240 ziarno | 1410 |
FAO 240 CCM | 1350 |
FAO 240 kiszonka | 1200 |
FAO 260 ziarno | 1435 |
FAO 270 ziarno | 1450 |
FAO 270 CCM | 1380 |
FAO 270 kiszonka | 1240 |
FAO 290 ziarno | 1480 |
FAO 300 CCM | 1420 |
FAO 300 kiszonka | 1300 |
FAO 340 kiszonka | 1380 |
Wartości te (podane w tabeli) są korygowane przez program na efekt fotoperiodyczny i efekt opadów dla każdego obliczanego punktu.
Do efektu fotoperiodycznego brana jest pod uwagę szerokość geograficzna punktu. Do temperatury potrzebnej do osiągnięcia dojrzałości dodawana jest poprawka wg wzoru:
poprawka = 10 × (φ - 51), gdzie φ - szerokość geograficzna punktu.
Do efektu opadów brana jest pod uwagę suma roczna opadów w punkcie (obliczana w modelu opadów). Poprawka temperatury wynosi:
Od 2004.04.06 strona odwiedzona 105 razy
|
Ostatnia aktualizacja: 2004.09.09
|